Edda Björgvinsdóttir

17.3.2009 | 10:56

Pulsugerðarmaðurinn!

Ég verð að játa að stundum finnst mér ég - og fleiri í mínu fagi - vera nauðalík pulsugerðarmanninum í Kardimommubænum. Hann var svo hégómlegur að þegar hann frétti að ræningjarnir þrír hefðu hrópað: "Húrra fyrir pulsugerðarmanninum" Húrra fyrir pulsugerðarmanninum!" Þá steinhætti hann við að vera argur í þeirra garð og sagði ósköp bljúgur: "Nú sögðu þeir það greyin?"

Ég verð að játa að stundum er ég full fordóma og gremju gagnvart fólki en heyri svo haft eftir viðkomandi einhver falleg eða hlýleg orð í minn garð - eða garð þeirra sem mér þykir vænt um - og þá verð ég öll bljúg og afstaða mín gjörbreytist til "ræningjanna" í lífi mínu!

Eins gott að hafa húmor fyrir sér og játa heiðarlega eigin bresti og veikleika. Ef til vill heldur maður þá áfram að þroskast og verða betri manneskja?

Flokkur: Bloggar | Facebook

Athugasemdir

Ertu sem sagt ekki fullkomin? Algjör hneisa. Hehe.

Þekki þetta ágætlega sjálf.

En það er mjög stórt í sniðum þetta heilkenni hjá mér þegar það hertekur mig.

Þá er það alla leið, alveg: Heimurinn á móti Jenný þangað til annað kemur í ljós.

Takk fyrir skemmtilega pistla Edda.

Jenný Anna Baldursdóttir, 17.3.2009 kl. 11:46

Ójá, heilmikið til í þessu Edda. Gruna að við séum vel flest sem getum fundið okkur í nákvæmlega þessum sporum líka. Algerlega á því líka að við verðum að hafa húmor fyrir okkur sjálfum til að ná þroska og hærra ljúfleikastigi .. haha .. annars hef ég eiginlega bara enga bresti ... nema hvað hjarta mitt er að bresta af löngun í að knúsa þig - þú fullkomlega yndislega sköpunarverk og ímynd brossins og kátínunnar! Luv ya dásamlega Fúla á móti ...